Ефектите од кампањите посветени на брендирањето

       Ефектите од кампањите посветени на брендирањето се сè послаби  низ целиот свет, а едновремено растат трошоците за да се допре до  потрошувачот којшто има сè помалку време. Во домаќинствата,  телевизијата почесто ја гледаат децата отколку возрасните. Во  Соединетите Американски Држави (САД) едно просечно дете е  изложено на повеќе од 30.000 телевизиски реклами годишно, додека  возрасните гледаат 86.500 реклами.  Еден Американец од 65 години  досега видел повеќе од 2 милиона реклами што, пресметано во  потрошено време, изнесува шест години – осум часа дневно, седум  дена во неделата.

 Кога ќе се имаат предвид овие податоци, не треба да не изненадува фактот дека во 2003 година на реклама се потрошени  244 милијарди долари. Ова е навистина лудост! Секоја година во  продавниците се појавуваат неколку илјади нови брендови кои треба  да им се претстават на потрошувачите. Во настојувањата да привлечат  внимание потребно за развивање на сите овие брендови, маркетинг  експертите постојано се соочуваат со нови предизвици. До 2007 година,  20% од американските домаќинства ќе имаат пристап до уреди како  што е ТиВо, кои на гледачите им овозможуваат целосно да го одбегнат  гледањето на реклами.

      Според истражувањата на компанијата „Нилсен . Рисрч“, бројот на гледачи на возраст од 18 до 34 години, кои следат  телевизиска програма во ударни термини, е намален за 5%. Освен  тоа, во 2003 година, 69% од американските списанија имале пад на  продадените изданија. И покрај намалената делотворност, рекламата ќе опстане. 
Меѓу-тоа, начинот на кој пораките се испраќаат можеби ќе треба да се преиспита за да се приспособи подобро кон современиот свет.  Потребно е нешто ново за да се излезе од слепата улица во која влезе  дводимензионалната реклама.Тука нема да помогне ниту врвниот квалитет на сликата ниту модерниот графички дизајн.Одговорот не  лежи ниту во креативните идеи кои се пренесуваат со дигитален звук. 

Но, суштински подобрувањата се постигнати во некои подрачја, на  пример: рекламите се усогласуваат со темата на програмата, што во извесна мерка им помага на гледачите полесно да ги следат. Но, без  оглед што и да работиме рекламата и понатаму е само еден момент во  секојдневниот живот на потрошувачот. 

Што би се случило кога своите хоризонти би ги прошириле и со тоа би овозможиле на  пораките да дејствуваат на повеќе сетила? Дали тоа би било делотворно? Скептиците со право не потсетуваат дека преносот на мириси преку телевизијата, едноставно, не е возможен. Без оглед на тоа што мирисот на брендот не може да се почувствува  при гледањето на телевизија, ништо не нè спречува во потполност да  го вклучиме во брендот.

(Извадок од книгата : Сетилно брендирање)