Wednesday, December 29, 2010

ПРОЕКТЕН МЕНАЏМЕНТ

Проектот не е сон... но сон кој се остварува може да биде проект.
Проектот е концепт кој служи за организирање на одредена акција.


      Оксфордскиот англиски речник го дефинира поимот "проект" како "Индивидуален или  заеднички потфат кој е внимателно испланиран и дизајниран за да постигне одредена  цел: (пр.) истражувачки проект/проект на национално ниво за поттикнување на развојот на бизнисот".
Зборот "проект" бил прв пат употребен во шеснаесетиот век и потекнува од латинскиот збор (пројуцере) пројицере (= да фрлиш напред). Латинскиот корен сугерира движење, траекторија, извесен однос со просторот и времето. 

Сугерираниот проецес сорджи:
точка на тргнување . . .
употребена како база од која . . .
се тргнува напред . . .
кон одредена цел.

 Проектот мора да задоволи четири предуслови:

процес на зедничко размислување, кој го обликува неговиот раст и развој;
посматрање на условите во средината во која е конципиран;
познавање на тоа што се случило во слични ситуации во минатото;
пристап кој ги синтетизира опсервациите на сегашноста и знаењето за инатото и го идентификува нивното значење.

    Терминот проект се  употребува кога  се работи за освојување на нов пзар, или за реконструкција на производен погон, или за изградба на нова фабрика, болница, училиште и сл. Секогаш се зборува за реализација на одреден проект. Проектот најчесто се дефинира како сложен процес кој се превзема за да може во иднина да се постигне целта во предвидено време и за предвидени трошоци. Начинот на кој сите проекти или програми се планираат и извршуваат имасвој редослед. Од фазата на планирање поттекнува идеја за конкретна активност. Активноста се извршува. Потоа се врши проценка според оценката за ефективноста на реализацијата. Резултатите од проценката се вметнуваат при планирањето на следните активности.
       Секој проект содржи голем број на подпроекти, фази, подфази и поединечни активности, кои сите заедно ја сочинуваат разгранетата структура на проектот. Големите проекти имаат многу голем број на фази и активности и најчесто траат многу долго. Поврзаноста помеѓу одредени фази и активности кои ги содржат современите проекти  е многу голема, а тоа произлегува од сложената структура на проектот и употребата на технологија. Сложениот процес на реализација на еден проект  допринесува до голем број на поединечни фази и активности, но исто така допринесува и до голема повразаност измеѓу нив и околината.
Фирмите кои учествуваат во реализација на некој проект имаат работа со голем број на луѓе со различно знаење, стручност и искуство, при што секој поединец извршува само мал дел од работата. Извршувањето на поединечните активности неопходно е да се координира и синхронизира за да може успешно да се одвива целосната реализација на проектот, а тоа укажува на потребата од координирање и организирање на поединците, групата и тимовите, како и синхронизирање на сите учесници во реализацијата на проектот.

Класификација на проектите

         Со класифицирањето на проектите и дефинирањето на одредени типови на проекти со слични карактеристики се овозможува прецисно утврдување на специфичностите на одредени типови проекти и на таа основа се дефинира одреден концепт на управување. На пример, неможе да се има исти пристап кон управувањето на проект за изградба на голем инвестиционен објект, како со проект за воведување на информатички систем. Секој тип на проект има одредени специфични карактеристики кои го предодредуваат пристапот за управувањето со проектот, односно специфичен пристап за одредување на  рараководител на проектот, формирање проектен тим, планирање на реализацијата на проектот и пратење и контрола при реализирањето на проектот.

         Има неколку класификации на проектите, меѓутоа најчесто се класифицираат во следниве три групи, а тоа се:

1. Инвестициони проекти:
- проекти на капитални вложувања (класични инвестициони проекти),
- производствени проекти,
- истражувачко - развојни проекти,
- проекти за ремонти.

2. Бизнис проекти:
- организациони проекти,
- информатички проекти,
- научно -истражувачки проекти,
- консултантски проекти,
- маркетингшки проекти.

3. Општествени проекти:
- Организирање на симпозиуми, конференции и сл.
- Организирање на културни настани (музички концерти, изложби и сл.).
- Организирање на спортски настани,
- Снимање на филмови,
- Изведување на театарски претстави,
- Организирање на прослави и сл. 

Маркетинг * Бизнис * Блог: Стратегијата на претпријатието

Маркетинг * Бизнис * Блог: Стратегијата на претпријатието: "Mnogu pretprijatija se sudiraat so idninata i nejzinite zabrzani promeni koi gi pre~ekuvaat nepodgotveni. Vo uslovi na postojano menuvawe n..."

Стратегијата на претпријатието


Mnogu pretprijatija se sudiraat so idninata i nejzinite zabrzani promeni koi gi pre~ekuvaat nepodgotveni. Vo uslovi na postojano menuvawe na ekonomskoto i konkurentskoto okru`uvawe, klu~ot za uspehot ne se nao|a tolku vo operativnoto planirawe, kolku vo razjasnuvawe na strategiskoto razmisluvawe vo pretprijatieto. Razmisluvaweto ja predstavuva su{tinata na pretprijatieto deka razbira vo kakvo rabotewe saka da vleze i kade saka da bide vo nekoe vreme vo idninata i se podrazbira kako da stigne do tamu.
Strategijata treba da obezbedi slika na pretprijatieto kako saka da izgleda vo idnina. Taka, strategijata e vizja. Strategijata e definirana kako ramka vo koja se odvivaat aktivnostite koi ja opredeluvaat prirodata na nasokata za pretprijatieto vo odnos na nejzinite celi. Taa obezbeduva osnova da ja void alokacijata na resursite potrebni da ja dvi`at organizacijata.
Strategijata na pretprijateto i integrativen i dinami~en koncept. Taa opfa}a celi i izvedeni planovi vo konkurentskoto okru`uvawe. Strategijata predstavuva sredstvo za borba so intenzivnite promeni vo okru`uvaweto.
Strategiskoto planirawe se doveduva vo vrska so podolg vremenski horizont, obi~no pet ili pove}e godini.
Zna~i strategiskoto planirawe e proces koj se definira kako kontinuiran process na odlu~uvawe za celite na pretprijatieto, za resursite potrebni za ostvawe na ovie celi, za politikite koi vodat kon obezbeduvawe, koristewe i alokacija na resursite, kako i izrabotka na strategiski plan. 

3 чекори за успех на интернет маркетингот


Без оглед на видот на производи или услуги, кои сте решиле да нудат во вашиот бизнис, постојат неколку работи што можете да сторите за да бидете сигурни во маркетинг успех.




1. Организирајте се


Прво, ако не сте се одлучиле какви производи или услуги ќе продавате, треба да започнете од тука. Многу од boot-претприемачи започнуваат од интернет, веројатно затоа што им се гледа полесно.

Одлучи какви се вашите интереси и што ќе ви е пријатно да правите. Што ќе направите ако дознаете дека нема да ја вратите средства, правејќи точно ова?

Еднаш откако сте испратиле точно неколку идеи, започнете со пребарување по клучен збор.Проверете дали пазар она што сакате да се занимавате и имате ли конкуренција во овој напор.

Иако мора да работите напорно за да направите бизнис успешен, во исто време тоа е многу драгоцено, бидејќи ќе правите нешто што ви задоволство. Изберете она што ќе ви биде пријатно да се занимавате.



2. Напишете маркетинг план


Секој маркетинг план треба да вклучува план за правење на веб-страница. Се потешко е да се промовираат производи без вебсајт. Ќе биде потребно да ги внесете различни интернет маркетинг трикови, за да биде тој успешен. Ова може да вклучува оптимизација на интернет пребарувачи, пишување на статии, прес пораки, огласи за одредена тема и какви било други теми. Кои техники ќе изберете за да маркетирате вашиот бизнис ќе зависи многу од тоа каков точно е бизнисот кој го одбравте. Ако на пр. не ви се допаѓа пишувањето на статии, не е важно колку ефикасно е тоа, едноставно можете да го пропуштите.


Тест и обидувајте се додека не најдете маркетинг формулата која работи успешно за успехот ви. Успехот на Интернет маркетинг зависи од тоа колку силно сакате да работите, за да просперира вашиот бизнис. Организирајте вашиот маркетинг и ќе имате успех.



3. Напишете маркетинг материјали


Ако продавате партнерски програми, често работата се врши за вас. Можете да креирате автоматски со одговорни серии статии или електронски поштенски пораки на сајтот, кој сопственикот на програмите може да ви понуди. Проверете какви материјали обезбедува сопственикот на сајтот. Тие може и да ви нудат бесплатни е-книги кои можете да го користите, како на пример статии, што драматично ќе намалило обемот на вашата работа.


Ако сопственикот на сајтот нуди email пораки, ги преразкажете со свои зборови. Додај пораки во сериите. Ако се достапни статии, додадете ги во Вашите серии.

Посветен на правење на нешто секој ден. Тест и следење напорите. Додај нови маркетинг техники. Лошиот маркетинг е подобар од никаков маркетинг.

Успехот на Интернет маркетинг зависи од тоа колку силно сакате да работите, за да постигнете саканите резултати. Организирајте. Постапете доследно и ќе се домогнете до успехот.

Tuesday, December 28, 2010

Работна биографија или CV


 Секој може да напише свое CV, но вистинско мајсторство е да се подготви победничко CV.

            Способноста за подготвувањето на работната биографија или популарното CV (Curriculum Vitae), претставува значајна вештина и квалитет за секој деловен човек. Станува збор за сериозна работа а не за нешто што е формалност. Затоа, при подготвувањето на работната биографија бидете внимателни и одговорни.
            Најнапред, потребно е да одвоите најмалку три часа (тоа е приближно потребното време за да се подготви биографија, доколку сè оди како што треба). Пред да почнете, испечатете ги следниве воведни напомени и залепете ги на вашиот компјутер, или на ѕидот до вашата работна маса, или каде било во ваша близина, така што ќе можете за време на целиот процес да ги гледате и да ги консултирате.

Пет врвни моменти при пишување биографија 
1.    Вашата биографија се однесува на вашата иднина, не на вашето минато;
2.    Биографијата не е исповед. Не сте обврзани да „кажете сé“.  Држете се само до она што е релевантно и она што „се про-дава“;
3.    Не поднесувајте список со работни обврски. Пишувајте за постигнувањата!
Истакнете ги само оние вештини кои уживате да ги корис-тите. Никогаш не ги споменувајте работите што не би сака-ле да ги повторите;





 Кандидатот на интервјуерот може да му ги постави следните  прашања:
§  Дали работата е на определено или неопределено време?
§  Кои се работните задачи?
§  Кога се почнува со работа?
§  Какво е работното време?
§  Кој е претпоставен на тоа работно место?
§  Кога ќе биде донесена одлука кој ќе биде примен на работа?
§  Кои се целите на организацијата?
§  Каква е политиката на компанијата во поглед на стучното усовршување на вработените?
§  Дали во организацијата се работи прекувремено?

Кандидатот на интервјуерот не смее да му ги постави следните  прашања:
§  Колку денови боледување одобрувате?
§  Колку трае годишниот одмор?
§  Дали давате еден час пауза за ручек?
§  Кога ќе се добие зголемување на платата?
§  Колку брзо може да се очекува напредување во кариерата?

Менаџментот на човечки ресурси како фактор за ефикасно и ефективно водење на организациите


                  
         За да се разбере суштината на менаџментот на човечките ресурси, потребно е, како прво, да се направи преглед на тоа што работаат менаџерите. Повеќето теоретичари и практичари во менаџментот се сложуваат со тоа дека може да се издиференцираат пет основни мена-џерски функции: планирање, организирање, екипирање, водење и контролирање. Овие функции го определуваат процесот на менаџментот, некои од типичните активности опфатени со овие функции вклучуваат:
         Планирањето  претставува воспоставување на цели и стандарди; развивање на правила и процедури; развивање на планови и предви-дување или проектирање на некои идни појави и случувања.
         Организирањето  претставува давање на секој подреден опре-делена посебна задача; воспоставување на сектори (департманти); делегирање или овластување на подредените, воспоставување на кана-ли на надреденост (власт) и комуникација; координирање на работата на подредените.
         Екипирањето  значи одлучување за тоа кои типови на луѓе треба да се предвидат; регрутирање на потенцијални вработени; селектирање или одбирање на вработени; поставување на стандарди на постигања во работата; следење и вреднување на работата на вработените; кон-султанство за вработените; обучување и развивање на вработените.
         Водењето значи овозможување на другите (вработените) да ја изв-ршат својата работа, преку оддржување на моралот за работа и нивно мотивирање.
         Контролирањето опфаќа поставување на квантитативни стандарди (на пр. квоти на продажба); стандарди на квалитет или нивоа на произ-води; проверување на тоа како тековните изведби и постигања се одне-суваат споредено со овие стандарди; преземање на корективни актив-ности ако е потребно.
         Едната од овие функции, а тоа е екипирањето или како што уште се вика персоналниот менаџмент, е основата на која се развива менаџментот на човечки ресурси. Менаџментот на Човечки ресурси се однесу-ва на праксата и политиките што менаџерите треба да ги постават и извршат преку луѓето (вработените), односно на персоналните аспекти на работата на менаџерите. Тоа вклучува:

§  Спроведување на анализа на работата или определување на природата на работата на секој вработен;
§  Планирање на потребите за работа и регрутирање на кандидати (потенцијални вработени);
§  Селектирање или избирање на вработени;
§  Менаџирање на заработките (плати, надоместоци и награди или бонуси), односно како да се компензира работата на вработените;
§  Стекнување на придобивки;
§  Оценување на изведбите на вработените;
§  Комуницирање
§  Обучување и напредување во работата (личен, професи-онален и кариерен развој)
§  Градење на чувство за припадност кај вработените и пос-ветеност на работата (commitment).








Услугите како маркетинг систем

    
    Со оглед на фактот што информацијата претставува еден значаен елемент на услугата како маркетинг процес, произлегува дека таа е и основ на воспоставувањето на маркетинг системот на услугите.  
  Во рамки на концептот и примената на маркетингот на меѓусебните односи кој инсистира на градење на долгорочни односи со купувачите (лојалноста) со цел за зголемување на вредноста на сите заинтересирани страни, управувањето со маркетингот на услугите уште се дефинира и како интерен, екстерен и интерактивен маркетинг. Аналогно на тоа, може да се анализираат три подсистеми на услугите како систем и тоа: оперативен, дистрибутивен и комуникациски систем.

а) Услугите како оперативен систем

Оперативниот систем на услугите се однесува на примената на маркетинг концептот кој е насочен кон вработените во компанијата. Станува збор за систем кој овозможува стратегиската визија да се насочи кон вработените во компанијата кои во основа се и носители и директни учесници во услужниот процес. Оперативноста на ваквиот интерен систем е во тоа што услугата најнапред треба да се “продаде” на вработените, за да се изгради позитивен став, или поточно да се унапредат односите со постојните потрошувачи во функција на нивно подолгорочно задржување и градење на лојалност. Овој систем се базира на информации кои имаат свое влијание врз структурата и управувањето со услужните компании. Тој во основа придонесува за градење на интерната култура во компанијата, одговорностите, овластувањата, вредноста на компанијата и друго.
Оперативниот систем треба да биде насочен кон активно креирање на понудата како дел од маркетинг процесот на услугите како и на антиципирање на развојот на потребите во иднина. Со влијанијата од екстерното опкружување, овој систем интерактивно влијае на потрошувачите како дел од маркетинг процесот.

Специфичностите на услугите како процес и систем од аспект на креирање ...

б) Услугите како дистрибутивен систем

Дистрибутивниот или екстерниот маркетинг систем подразбира активности кои се насочени кон анимирање и привлекување на потрошувачите и квалитетната услуга, повторно со цел за создавање или одржување на нивната лојалност. Овој систем е насочен кон постојните и потенцијалните потрошувачи, со цел да се спроведе мисијата на услужната компанија. 
Тој овозможува да се дистрибуира квалитетната услуга меѓу потрошувачите, низ определени канали на дистрибуција на услужната понуда која е во согласност со желбите и потребите на потрошувачите.
Природата на повеќето услуги е таква да оневозможува креирање на големи и комплексни канали на дистрибуција. Тоа во основа значи дека услугите често користат директни канали на дистрибуција, односно услужната компанија директно ја дава услугата на крајниот корисник. Врз основа на тоа, услужната компанија добива и уште една улога од аспект на комуникацијата со своите корисниси, која е исто така директна и непосредна. На тој начин, дистрибутивниот систем на услугите станува основа на комуникацискиот и промотивен систем на услуги.

в) Услугите како комуникациски и промотивен систем

Претходните два система претставуваа управување со активностите кои му претходат на интерактивниот маркетинг, односно ја градат основата за успешна реализација на услужниот контакт во кој се потврдуваат или рушат сите импресии за компанијата. Комуникацискиот и промотивен систем во основа се базира на нестандардни инпути (барања на потрошувачите, информираност, препознатливост и друго) како и нестандардни аутпути (комуникациски ефекти од определени активности, психолошки механизми во процесот на донесување одлука и друго). Некои размислувања укажуваат на фактот дека дури и останатите варијабли на маркетинг миксот да останат непроменети, самите комуникациски ефекти можат да придонесат за зголемена побарувачка на определена услуга.
Пораките кои се упатуваат на целните потрошувачи можат да ги потсетат неодлучните потрошувачи на кој начин најдобро можат да ја задоволат својата потреба. Се разбира, поддршка на една таква активност треба да се бара и од оперативниот и дистрибутивниот систем во процесот на креирање на комуникациона или промотивна стратегија на пазарот.

Маркетинг * Бизнис * Блог: Ефектите од кампањите посветени на брендирањето

Маркетинг * Бизнис * Блог: Ефектите од кампањите посветени на брендирањето: "Ефектите од кампањите посветени на брендирањето се сè послаби низ целиот свет, а едновремено растат трошоците за да се допре до по..."

Ефектите од кампањите посветени на брендирањето

       Ефектите од кампањите посветени на брендирањето се сè послаби  низ целиот свет, а едновремено растат трошоците за да се допре до  потрошувачот којшто има сè помалку време. Во домаќинствата,  телевизијата почесто ја гледаат децата отколку возрасните. Во  Соединетите Американски Држави (САД) едно просечно дете е  изложено на повеќе од 30.000 телевизиски реклами годишно, додека  возрасните гледаат 86.500 реклами.  Еден Американец од 65 години  досега видел повеќе од 2 милиона реклами што, пресметано во  потрошено време, изнесува шест години – осум часа дневно, седум  дена во неделата.


 Кога ќе се имаат предвид овие податоци, не треба да не изненадува фактот дека во 2003 година на реклама се потрошени  244 милијарди долари. Ова е навистина лудост! Секоја година во  продавниците се појавуваат неколку илјади нови брендови кои треба  да им се претстават на потрошувачите. Во настојувањата да привлечат  внимание потребно за развивање на сите овие брендови, маркетинг  експертите постојано се соочуваат со нови предизвици. До 2007 година,  20% од американските домаќинства ќе имаат пристап до уреди како  што е ТиВо, кои на гледачите им овозможуваат целосно да го одбегнат  гледањето на реклами.
      Според истражувањата на компанијата „Нилсен . Рисрч“, бројот на гледачи на возраст од 18 до 34 години, кои следат  телевизиска програма во ударни термини, е намален за 5%. Освен  тоа, во 2003 година, 69% од американските списанија имале пад на  продадените изданија. И покрај намалената делотворност, рекламата ќе опстане. 
Меѓу-тоа, начинот на кој пораките се испраќаат можеби ќе треба да се преиспита за да се приспособи подобро кон современиот свет.  Потребно е нешто ново за да се излезе од слепата улица во која влезе  дводимензионалната реклама.Тука нема да помогне ниту врвниот квалитет на сликата ниту модерниот графички дизајн.Одговорот не  лежи ниту во креативните идеи кои се пренесуваат со дигитален звук. 
Но, суштински подобрувањата се постигнати во некои подрачја, на  пример: рекламите се усогласуваат со темата на програмата, што во извесна мерка им помага на гледачите полесно да ги следат. Но, без  оглед што и да работиме рекламата и понатаму е само еден момент во  секојдневниот живот на потрошувачот. 
Што би се случило кога своите хоризонти би ги прошириле и со тоа би овозможиле на  пораките да дејствуваат на повеќе сетила? Дали тоа би било делотворно? Скептиците со право не потсетуваат дека преносот на мириси преку телевизијата, едноставно, не е возможен. Без оглед на тоа што мирисот на брендот не може да се почувствува  при гледањето на телевизија, ништо не нè спречува во потполност да  го вклучиме во брендот.


(Извадок од книгата : Сетилно брендирање)

Monday, December 27, 2010

Формални и неформални групи

Во организацијата , создадени од раководството групи се формални. Тие постојат на различни хиерархиски единици, почнувајќи од највисоките и завршувајќи со пониските. Работата на раководителите е поврзана со активности за спроведување на поставените задачи и такви кои се однесуваат на членовите на групите и зголемување на задоволството од работата. Според своите раководни овластувања поврзани со власт, шефот е Формалните шеф на групата."Постигнувањето на успех во раководството на групата е можно во присуство на голем број вештини кои излегуваат надвор од овие овластувања, на пример развој на интеракцијата помеѓу членовите од групата. Користејќи најдоброто од секој член на групата, шефот може да создаде клима на толеранција и да потчини личните цели и интереси на членовите на целите и интересите на организацијата.
Друга форма обединување на вработените во организацијата се "неформални групи. Тие ја создаваат без оглед на утврдената организациона структура. Повеќето вработени, членки на една или повеќе групи се собираат и дискутираат проблемите поврзани со нивната заедничка работа. Во овие дискусии се издвојува еден или повеќе неформални лидери кои говорат со почит и поддршка на членовите на групата. Односите во неформални групи не зависат од авторитетот, моќта и функциите кои ги исполнуваат посебните службеници . Тие се диктирани главно од желбата на членовите на групата да комуницираат и разменуваат информации меѓу себе. Неформалната група ги исполнува психолошки и социјални потреби, кои не се поврзани со извршување на службени задачи.
Неформален лидер може да извршува улогата на судија или советник на членовите при извршување на поставените задачи и почитување на работната дисциплина. За постигнување на целите на организацијата, тој може да се користи во ситуации, овозможувајќи изразување на мислењето на неформалната група. "Создавањето и функционирањето на неформални групи може да се користи за намалување на монотонијата и непривлекателността на некои видови работа.
Пристапувањето на луѓето од групите се условува од појавата на следните симптоми:
Прво , луѓето може да имаат заеднички потреби од храна, сигурност, почитување, независност, креативност или промена.
Второ , индивидуите можат да формираат групи поради свои заеднички интереси. Членовите на еден факултет можат да создадат истражувачка група поради интерес во иста област на знаење.
Трето , групите можат да се формираат, бидејќи поединците имаат заеднички цели и намери. Одборот на директори на една компанија се гради, за да помогне во реализацијата на добивка за истата.
Четврто , физичката близина помеѓу индивидуите можат да ги провоцира формираат група. На пример, работниците на истата градилиште се здружија во една социјална група.
Петтото , групите се формираат поради културен идентитет.Емигрантите често формираат социјални и професионални групи во земјата каде што престојуваат. Тие се ориентираат за работа во организации, каде што доминира голем број работници од нивната земја или култура, слична на нивната.